van elkaar geïsoleerde zenuwvezels, die door een bindweefselachtige omhulling worden bijeengehouden. De zenuwvezels zijn de lange uitlopers van de hoofdzakelijk in de hersenen en het ruggemerg liggende stervormige zenuwcellen (neuronen).
Men onderscheidt de zenuwen in: 1. waamemingszenuwen, die een prikkel van een zintuig naar het centrale zenuwstelsel overbrengen en zo meewerken tot het ontstaan van een gewaarwording, b.v. de gehoorzenuw;
2. bewegingszenuwen, die een prikkel overbrengen van het centrale zenuwstelsel naar klieren en spieren en daar de afscheiding of beweging teweegbrengen, b.v. de oogspierzenuw;
3. gemengde zenuwen, die uit delen van gevoels- en bewegingszenuwen zijn samengesteld. Al deze omtrekszenuwen (perifere zenuwen) zo genoemd in tegenstelling tot het centrale zenuwstelsel ontspringen aan dit centrale zenuwstelsel. Aan de hersenen en het verlengde ruggemerg ontspringen twaalf paar kopzenuwen; aan het ruggemerg 31 paar ruggemergzenuwen. De kop- en ruggemergzenuwen staan onder invloed van onze wil. Niet onder invloed van onze wil staat het autonome of sympathische zenuwstelsel. Dit omvat een primitief netwerk van zenuwen en de twee grensstrengen (langs de wervelkolom), die processen in het bloedvaatstelsel, in de gladde spiervezels en in de klieren regelen; zie sympathicus.
