een onderorde der rechtvleugeligen met grote kop, krachtige tot springen geschikte achterpoten en organen die een tsjirpend geluid vóórtbrengen:
I. sabelsprinkhanen, met lange sprieten en lange legboren bij de wijfjes. Zij tsjirpen door de bases van de voorvleugels langs elkaar te wrijven. De bekendste vertegenwoordigers zijn de groene sabelsprinkhaan en de wrattenbijter;
2. veldsprinkhanen, met korte sprieten en zeer korte legboren. Zij brengen tonen voort door hun dijen langs een ader van de voorvleugels te wrijven. Tot hen behoren de talrijke kleine sprinkhanen van onze zand- en heidestreken en de beruchte treksprinkhanen uit zuidelijke landen;
3. krekels. Zij zijn verwant aan de sabelsprinkhanen;
4. zie spooksprinkhanen.
