(1860-1932), veelzijdigste van de Tachtigers, behalve letterkundige met een sterk sociale en ethische inslag, ook medicus, psychiater en wereldhervormer. Belangrijke romans zijn: „De kleine Johannes”, een autobiografie in sprookjesvorm, „Van de koele meren des doods”, „De nachtbruid”.
Als dichter van vaak bespiegelende poëzie schreef hij: „Ellen, een lied van de smart”, „Van de passielooze lelie”, „Het lied van Schijn en Wezen”. Ook de dramatische vorm heeft Van Eeden herhaaldelijk beoefend, b.v. „De broeders, Tragedie van ’t recht”, „Lioba, Drama van trouw”, „Ijsbrand”, „De heks van Haarlem”.
