z.n.o. - ’t Zelfde als zeekasteel, doch min gebruikelijk.
Karel, die de trotse schepen zaeght verbranden in uw nest,
En uw Zeeslot, 's nabuurspest,
Met een klaeu naar Tessel sleepen,
Zeg me, o scherpe waterroê,
Hoe was toen uw hart te moe?
Vondel, De Zeeleeu op de Teems.