Overbrenging van een enkel oog (knop) van een veredelde soort op een onderstam, welke gewoonlijk een wildeling is. Het voordeel van oogenten tegenover gewoon enten is, dat men bij mislukking de enting kan herhalen, hetgeen bij gewoon enten niet mogelijk is, omdat men daarbij aan den onderstam de kroon ontneemt.
Bij perzik en abrikoos heeft oogenting meer kans van slagen, dan enting met een takje. De oogenting geschiedt, door een kleine insnijding in de schors te maken, dan de schors op te lichten, het oog met een breed grondvlak onder de schors te brengen en met raffiabandjes te bevestigen, waarbij het oog zelf vrij blijft uitsteken. Wanneer men oogent in het voorjaar, dan bedient men zich van hout, dat in den winter is afgesneden. Het oog schiet dan onmiddellijk uit (oogenting met schietend oog). Meestal geschiedt de oogenting in het najaar (met slapend oog). De oogen blijven dan slapen tot het voorjaar.
