Het gewei van herten komt in samenstelling overeen met beenderen. Men maakt er mesheften en siervoorwerpen van.
De oude alchymisten meenden er, door droge overhaling, geheimzinnige geneesmiddelen uit te kunnen bereiden, evenals uit bloed en urine, uit slangen en adders. Aldus verkregen ze uit hertshoorn hertshoornolie en hertshoornzout. Dit laatste, ook gebrande hertshoorn of vlugzout genoemd, is koolzure ammoniak, dat als zenuwbedarend middel gebruikt werd. Van alle dergelijke oude geneesmiddelen bleef het hertshoornzout het langst in gebruik. Thans gebruikt men in de plaats daarvan het aangenamer smakende spiritus ammoniae anisatus. Hertshoornolie wordt nog aangewend tegen kalkpooten van hoenders om de mijten te dooden, die deze ziekte veroorzaken.
Hertshoornzout geeft, evenals vliegende geest, ammoniak af en daarom gebruikt men het om weervlekken uit leeren handschoenen te verwijderen. Men hangt dan de handschoenen een maand lang in een gesloten bus met stukjes hertshoornzout erbij.Voorts dient het zout om het deeg te doen rijzen, want bij verwarming geeft het veel ammoniak af. Evenzoo om poreuze sponzen uit rubber te maken. Men vulkaniseert dan na menging met het zout. De apothekers hadden lang als uithangteeken een hertengewei.
