om te gillen

betekenis & definitie

(1918) (oorspr. meisjestaal, thans alg.) te gek.

• Meisjestaal: 't Is zo eng! Och, hoe zielig! Och, hoe zalig! Ijselijk lief. 't Is om te gillen. 't Is moord! 't Is oer! 't Is enig, beelderig, snoezig! Wat een spook van een kind! Wat een griezel! (J. Mathijs Acket: Stijlstudie en stijloefening. 1918)
• Nog goochemer!’ spotte hij. ‘Wat ga je verdiene?’
‘Zeve gulde!’
‘Niet om te gille.... Maar je ben er voorlopig mee uit de brand. Heb je ondergoed an je lijf....’ (Willem van Iependaal: Kriebeltjes hoogtepunt. 1937)