(19e eeuw) (< Eng.) ver weg van de drukke beschaving en de waanzinnige acties van een grote menigte. Titel van een boek (uit 1874) van de Engelse schrijver Thomas Hardy (1840-1928).
• De lift brengt ons pijlsnel naar de eerste verdieping, waar wij ter rechterzijde inslaand, ons in de leeszaal der bibliotheek bevinden, in het heiligdom der stilte ‘far from the madding crowd’. (De Huisvriend. Jaargang 1894)
• Hij glimlachte even om zijn naïefheid, die een oogenblik had geloofd in die lieve idylle far from the madding crowd. (H. Marsman: De dood van Angèle Degroux. 1933)
• Het gedicht is een lyrische ontboezeming met een strekking die al in de oudheid werd geformuleerd: Beatus ille... Het staat in een grote literaire traditie; er is als het ware geen Achterberg nodig voor de verwoording van het Et in Arcadia ego, of het verlangen te vertoeven Far from the madding crowd. (Nederlandse Letterkunde. Jaargang 9. 2004)
• Mijn reisgenote haalde toen met een zekere trots een boekje tevoorschijn, dat de titel droeg: Eliza was here. Daarin werden allerlei rustieke hotelletjes aanbevolen, precies wat we wilden – far from the madding crowd. (De Volkskrant, 09/05/2023)
