(19e eeuw) (spot.) zeer korte tijd (meestal 6 weken) dat iemand werkt of studeert. Mogelijk heeft dit te maken met de bekende grootspraak van de Antwerpenaren. Men zegt ook wel 'een hennebroedsel blijven' (blijven zolang een kip broedt).
• Antwerpsch jaar. Als een dienstbode maar weinig tijds in zijnen dienst gebleven is, zegt men: Hijen es mär in Antwärpsch jouër gebleve. (Jan Ferdinand Tuerlinckx: Bijdrage tot een Hagelandsch idioticon. 1886)
• Doch, voegden wij erbij, zulk kabinet kan maar een Antwerpsch jaar (zes weken) leven… (Jan Baptist van Rijswijck: Dicht- en prozawerken. 1888)
• Antwerpsch jaar, zes weken. (K.) T. Zij is nog geen Antwerpsch jaar in dieën dienst geweest. (Jozef Cornelissen & Jan Baptist Vervliet: Idioticon van het Antwerpsch dialect. 1899)
• Antwerpsch jaar (een) korte tijd. (Lodewijk Willem Schuermans: Algemeen Vlaamsch Idioticon. 1899)
• Studeeren deed hij te Antwerpen ook, studeeren in den meest vervelenden zin: Hij leidde met beraden hardnekkigheid een vergelijkende studie tusschen het Belgisch en het Congoleesch recht, zoodat hij na zijn Antwerpsch jaar bleek te zijn een flink uitgerust meester op dat gebied. (Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1910)
• (Antonius Angelus Weijnen: Woordenboek van de Brabantse dialecten. 1996)
• Er zijn uitdrukkingen die zich niet op één enkele plaats laten vastpinnen. In Tienen heeft men het over het 'Tiens uur', en in Sint-Truiden over 'een Sint-Truidens uurtje'. In beide gevallen wil dat zeggen dat men het niet te nauw neemt met de aanvangstijd. Tijd is echter relatief. Zo duurt 'een Antwerps jaar' maar zes weken. (De Standaard, 02/01/2013)
• Er nie langer werken dan een Antwerps jaar. Er niet langer werken dan een Antwerps jaar. Het in een betrekking niet lang uithouden. (Gewoonlijk is het een periode van zes weken.) (Zie ook: hennebroedsel). Alg. Brab. ’87. (Drs. H. Mandos & M. Mandos-Van de Pol: De Brabantse spreekwoorden. 6e druk. 2003)
