Zoon van Sargon en Akkad, en ’oudere broer’ van zijn voorganger Rimus, regeerde volgens de sumerische koningslijst 15 jaar, indien Th. Jacobsens interpretatie juist is.
Hij noemt zich in zijn titulatuur koning van → Kis. Enige van de van hem bewaarde originele inscripties zijn ernstig beschadigd; betere informatie verschaffen enige afschriften van wij-inscripties uit Nippur en Ur, waarin sprake is van een veldtocht in een gebied dat vermoedelijk gelocaliseerd moet worden ten noord-oosten van de Perzische Golf; een koning van Ansan en Meluhha zou verslagen zijn. Van Manistusu’s dienaar Isbum, gouverneur van Elam, is een inscriptie op een opnieuw gebruikt wijbeeld over.Belangrijk als blijk van een door koningen van Akkad gevoerde politiek is de te Susa gevonden z.g. obelisk van Manistusu, een tekst die handelt over grondaankopen op grote schaal. Het z.g. ’Cruciform Monument’, schenkingen in verband met de tempel van Samas te Sippar, is een latere pia fraus, gebaseerd op een verloren origineel. Manistusu wordt door Samsi- Adad I van Assyrië als de stichter van een deel van de Istar-tempel in Ninive genoemd. De literaire traditie weet van Manistusu te vertellen dat hij door zijn dienaren werd vermoord.
Lit. Th. Jacobsen (AS 11, 1939, 26v). H. Hirsch (AfO 20, 1963, 13v). Voor de beelden: E. Strommenger (Zeitschrift für Assyriologie 53, 1959, 30w).
Id. (Baghdader Mitteilungen 1, 1960, 48vv). E. Sollberger, The Cruciform Monument (JbEOL 20, 1968, 50w). [van Driel]