De handelingstheorie is een leertheorie van de Russische psycholoog Lev Vygotsky (1896-1934).
Hij zag een kind niet als een soort computer die steeds meer informatie opslaat, maar als een sociaal wezen dat actief mee wil doen met anderen (bijvoorbeeld met voetballen, met het eten met vork en mes of met rekenen en schrijven) en daardoor leert. Leren is volgens Vygotsky imiteren. Niet na-apen, maar het zelf reconstrueren van activiteiten die anderen ook doen of hebben gedaan. Cruciaal in de theorie is de aanname dat het kind nog lang niet alles kan als het mee gaat doen en dat ondersteuning van ouders en leraren onontbeerlijk is. Kinderen moeten worden ingewijd; iemand moet het voordoen. Vanuit dit uitgangspunt formuleerde Vygotsky zijn handelingsmodel. Hoewel Wizwijs in hoofdlijnen aansluit bij de visie van het realistisch reken-wiskundeonderwijs, hanteert de methode in de uitwerking consistent het model van de handelingstheorie. Uitgangspunt is dat het kind zich ontwikkelt doordat het handelend in de wereld staat. Doel is dat het kind verbanden gaat leggen tussen begrippen en handelingen. Dit kan in reële situaties, of in situaties die worden weergegeven met foto’s, tekeningen,modellen en symbolen.
