abacus

betekenis & definitie

Een abacus is een telraam waarmee reken-wiskundige handelingen kunnen worden uitgevoerd. Een abacus bestaat uit een aantal staven, die door midden gedeeld zijn door een dwarsbalk. Boven en onder de dwarsbalk zitten op elke staaf kralen. Getallen worden gemaakt door kralen naar de middenbalk te schuiven. De kralen representeren eenheden, vijftallen, tientallen, vijftigtallen enzovoort.