noemt men het rechtsbeginsel, dat de erfgenamen onmiddellijk met het overlijden van de erflater van rechtswege, dus zonder enige daad hunnerzijds, treden in het vermogen van de overledene (artikelen 880 en 1002 Ned. B.W.).
Dit beginsel stamt uit het Oudgermaanse recht en wordt dikwijls aangeduid door de woorden le mort saisit le vif welke oorspronkelijk op de onmiddellijke bezitsovergang betrekking hadden.
