is een verschijnsel, waarbij op elkander volgende klanken, die geheel of gedeeltelijk gelijk zijn, worden gedifferentieerd. Het is het omgekeerde van de assimilatie.
Vooral treedt dit verschijnsel op bij de liquidae en nasalen, bijv. Latijn caeruleus (hemelsblauw) uit caeluleus (vgl. caelum = hemel), marbelsteen naast marmer, tovenaar uit toveraar (vgl. Duits Zauberer).Lit.: M. Grammont, Traité de phonétique (Paris 1933), blz 269-337.
