Zwavelkoolstof (sulphidum carbonii CS2), koolsulfide of zwavel-alkohol ontstaat bij de werking van zwaveldamp op kool bij gemiddelde roodgloeihitte en bij de destillatie van zwavelkies en andere zwavelmetalen met kool. Het bevindt zich derhalve in ongezuiverd lichtgas en wordt verkregen, wanneer men eene retort van gegoten ijzer vult met koolstofrijke kolen, haar gelijkmatig tot gemiddelde roodgloeihitte verwarmt er de dampen van drooge zwavel tot de kolen laat doordringen. De daarbij gevormde zwavelkoolstofdamp wordt in een goed werkenden afkoelingstoestel verdigt en de ruwe zwavelkoolstof, die een hoogst walgingwekkenden reuk heeft, door rectificatie en de aanwending van scheikundige hulpmiddelen gezuiverd. Zij vormt eene kleurlooze, sterk lichtbrekende, zeer bewegelijke vloeistof, smaakt specerijachtig en riekt naar chloroforme.
Haar soortelijk gewigt is 1,268. Zij kookt bij 46° C., verstijft niet bij —95° C., maar geeft bij het aanblazen van een krachtigen luchtstroom eene vaste, witte massa, die bij —12° C. smelt, lost op in 100 deelen water, vermengt zich met alkohol en aether, lost olie, vet, hars, teer, zwavel, phosphorus, iodium, kaoetsjoek en getahpertsja op, is zeer ontvlambaar en verbrandt met eene blaauwe vlam tot zwavelig zuur en koolzuur. Haar damp, met lucht vereenigd, geeft een zeer ontplofbaar mengsel en verbrandt, wanneer er stikstof-oxyde wordt bijgevoegd, met een zeer helder licht, hetwelk dienst doet bij photographische opnemingen. Een voortdurend inademen van met zwavelkoolstof bezwangerde lucht is zeer schadelijk en veroorzaakt ten slotte een wegkwijnen van alle krachten van het ligchaam en van den geest. Zwavelkoolstof verbindt zich met zwavelmetalen tot eigenaardige zouten (sulfocarbonaten), van welke die der alkaliën en alkalische aarden regtstreeks uit zwavelkoolstof en zwavelmetalen ontstaan, terwijl het moeijelijk is, die in een vasten vorm te houden, daar zij gemakkelijk worden ontleed. Zwavelkoolstof dient tot het vulcaniséren van kaoetsjoek, om vet uit beenderen, zaden, lijnkoeken en vette wrijflappen te halen, tot het ontvetten van wol, tot het bereiden van extracten uit specerijen en van bloedloogzout, door haar eerst door middel van ammoniak in zwavel cyanammonium om te zetten, tot het bereiden van eene phosphor-oplossing voor granaten, tot zuivering van stearine en paraffine, tot het verkrijgen van eene glansrijke galvanische verzilvering, tot het dooden van ratten, motten, korenwormen enz., als reagens, tot het vullen van thermometers en prisma’s enz.
