Wichert

betekenis & definitie

Wichert (Ernst), een verdienstelijk tooneel- en novellenschrijver, geboren den 11den Maart 1831 te Insterburg, studeerde te Königsberg in de regten, werd kantonregter te Prökuly nabij de Russische grenzen en in 1863 „Stadtgerichtsrath” te Königsberg. Hij schreef o. a.: „Unser General York (1858)”, — „Der Withing von Samland (1860)”, — „Licht und Schatten (1861)”, — „Der Narr des Glücks (1873)”,— „Ein Schrift vom Wege (1873)”, — „Die Realisten (1874)”, — „Frische Luft (1874)”, — en „Die Frau für die Welt (1876)”, alle dramatische stukken, en de romans en novellen: „Ein häszlicher Mensch (1868, 2 dln)”, — „Kleine Romane (1871, 3 dln)”,— „Hinter den Kulissen (1872, 3 dln)”, — „Die Arbeiter (1873)”, — „Das grüne Thor (1875, 3 dln)”, — en „Novellen (1876, 2 dln)”. Hij schildert vooral Oost Pruissische zeden en gewoonten en volgt eene realistische rigting.