Todleben (Franz Eduard von) of Totleben, een uitstekend generaal der genie in Russische dienst en geboren te Mitau den 20sten Mei 1818, was aanvankelijk voor den handel bestemd, maar bezocht eerst de militaire school te Riga, daarna die te Petersburg, en werd in 1838 sous-luitenant bij het korps ingenieurs. Eenige jaren daarna was hij werkzaam in den Caucasus en bestuurde er de belegering van eenige vestingen der Tsjetsjensen.
In 1853 werd hij luitenant-kolonel en bij het uitbarsten van den oorlog in het oosten toegevoegd aan den generaal der genie Schilder-Schuldner. Nadat deze gewond was, belastte zich Todleben met de belegering van Silistria en werd daarop verplaatst naar de Krim. Hier versterkte hij de openliggende zuidzijde van Sebastópol en wist er op eene uitstekende wijze de aanvallen der Verbondene Mogendheden te verijdelen.
De langdurige en beleidvolle verdediging van Sebastópol overlaadde hem met roem. Hij werd inmiddels bevorderd tot generaal-majoor, en keizer Alexander benoemde hem tot adjudant-generaal en schonk hem de ridderorde van St. George en aanzienlijke bezittingen. In 1858 verkreeg hij voorts het grootkruis der Orde van Andréas en werd in den erfelijken adelstand opgenomen, waarna hij zich in 1860 benoemd zag tot luitenant-generaal en directeur van de afdeeling genie in het departement van Oorlog.
Ook aan den jongsten oorlog tegen Turkije nam hij op eene roemrijke wijze deel. In 1877 werd hij eerst in September naar Boelgarije geroepen, waar hij zich belastte met de belegering van Plewna. Na den val dezer stad omsingelde hij de Boelgaarsche vestingen, en in April 1878 werd hij opperbevelhebber van het Russische leger in Turkije. Thans is hij gouverneur van Odessa. Zijn boek: „Défense de Sewastopol (1864)” geeft getuigenis van zijne grondige krijgskundige kennis.
