Slowacki (Julius), een zeer vruchtbaar Poolsch dichter, geboren den 23sten September 1809 te Kremenez (Volhynië), hield zich reeds vroeg bezig met letterkundigen arbeid en zag zich in 1828, na het voleindigen zijner studiën, geplaatst bij het ministérie van Financiën te Warschau.
Weldra vervaardigde hij: „Hugo (1829)”, een dichterlijk verhaal, — het treurspel: „Mindowe (1829)”, — verschillende andere dichtstukken, — het treurspel: „Marya Sztuart (1830)”, — de eerste zangen van „Zmija”, — en in 1831 de „Ode aan de vrijheid” en het „Lied van het legioen Lithauen”.
In Maart 1831 begaf hij zich over Dresden naar Londen en in September daaraanvolgende naar Parijs, waar hij bovengemelde gedichten ter perse legde (1832, 2 dln), die evenwel geene groote geestdrift wekten, — en het derde deel, later te Genève gedrukt, evenmin. Grooten bijval echter vond zijn dramatisch gedicht: „Kordyan”, waarin zich zijn gloeijende haat tegen Rusland openbaart. Voorts dichtte hij te Genève de treurspelen: „Maseppa” en „Balladyna”, alsmede het leerdicht: „In Zwitserland”.
In 1836 vertrok hij naar Rome, waar hij vriendschappelijke betrekkingen aanknoopte met graaf Sigismund Krasinski, volbragt in het najaar eene reis naar het Oosten en vestigde zich na zijn terugkeer in 1837 te Florence. In 1838 ging hij weder naar Parijs en deed er onderscheidene gedichten in het licht verschijnen, onder welke zich het treurspel: „Lila Weneda” bevindt. De laatste jaren van zijn leven werden verbitterd door zijne verregaande oneenigheid met Mickiewicz, en door zijne toetreding tot de mystieke secte van Towianski verbeurde hij ook de vriendschap van Krasinski. Hij leverde voorts nog onderscheidene drama’s en gedichten, en overleed te Parijs den 4den Maart 1849. Zijne gezamenlijke werken zijn in 1861 in 4 deelen in het licht gezonden. Hij onderscheidt zich zoowel door stoutheid van denkbeelden als door het meesterschap over den vorm.
