Seyffarth (Gustav), een verdienstelijk oudheidkundige, geboren den 13den Julij 1796 te Uebigau in de provincie Saksen, studeerde te Leipzig in de letteren en godgeleerdheid, vestigde zich aldaar als privaatdocent en werd er in 1825 buitengewoon hoogleeraar in de wijsbegeerte en in 1829 gewoon hoogleeraar in de oudheidkunde. Op eene reis van 3 jaren (1826— 1829) in Zuid-Duitschland, Italië, Frankrijk, Engeland en Nederland verzamelde hij meer dan 10000 afdrukken, afgietsels, doorgetrokken teekeningen en afschriften van Egyptische monumenten en Koptische handschriften. Sedert 1855 was bij werkzaam te St.-Louis, later te Dansville in den Staat New York als leeraar in het Hebreeuwsch.
Hij schreef o. a.: „De lingua et literis, veteram Aegyptiorum (1825—1831)”, — „Rudimenta hieroglyphices (1826)”, — „Systema astronomiae Egyptiacae (1826—1833, 5 stukken)”, — „Unser Alphabet, ein Abbild des Thierkreises (1834)”, — „Alphabeta genuina Aegyptiorum et Asianorum (1840)”, — „Die Grundsätze der Mythologie und der alten Religionsgeschichte (1843)”, —„Chronologia sacra (1846)”, — en „Grammatica aegyptiaca (1855)”. Ook vindt men van hem op de boekerij der universiteit te Leipzig een „Koptisches Wörterbuch” in 4 foliodeelen in handschrift.
