Schnaase (Karl), een verdienstelijk schrijver over kunstaangelegenheden, geboren te Dantzig den 7den September 1798, studeerde te Heidelberg en te Berlijn in de regten, was van 1819—1825 werkzaam als pleitbezorger te Königsberg en te Dantzig en volbragt daarna eene reis naar Italië. In 1826 werd hij assessor te Königsberg, in 1829 lid van het geregtshof te Marienwerder, daarna procureur te Düsseldorf en in 1848 „Obertribunalrath” te Berlijn. In 1857 nam hij zijn ontslag, om zich aan de beoefening der letteren te wijden, stichtte in 1858 met anderen het „Christliche Kunstblatt, toefde in 1865 en 1866 te Rome en vertrok in 1867 naar Wiesbaden, waar hij den 19den Mei 1875 overleed.
Hij schreef: „Niederländische Briefen (1834)”, — „Einleitung zu Ludwig Schwanthalers Werken (1840)”, — „Ueber das Verhältnis der Kunst zum Christenthum und besonders zur evangelischen Kirche (1852)”, — „Rückblick auf die Holbein-Ausstellung in Dresden (1871)”, — en „Geschichte der bildenden Künste (1843—1864, 7 dln; 2de druk 1865—1877, 8 dln)”, een der voortreffelijkste werken op dit gebied. Zijn marmeren borstbeeld is geplaatst in het muséum te Berlijn.
