Sapor

betekenis & definitie

Sapor of Sjapoer is de naam van eenige Koningen van Perzië uit het geslacht der Sassaniden, te weten : Sapor I, een zoon van Artaxerxes en dezen opvolgende in 241 na Chr. Hij noodzaakte in 244 den Romeinschen keizer Philippus Arabs een voor dezen onvoordeeligen vrede te sluiten, veroverde in een nieuwen oorlog Armenië en Mesopotamië, nam in 260 bij Edessa keizer Valerianus gevangen, verwoestte Syrië en Klein-Azië, maar werd door Odenathus van Palmyra overwonnen en overleed in 271. — Sapor II de Groote. Deze, een zoon van Hormisdas II, volgde zijn vader op in 309, heroverde in 341 Atropatene, bragt den Romeinen in 448 bij Singara eene nederlaag toe, deed in 359 vruchtelooze pogingen om Mesopotamië te veroveren en werd in 363 door Julianus geslagen, na wiens dood Jovianus een schandelijken vrede met hem sloot en hem al het land ten oosten van de Eufraat en Armenië afstond. Hij overleed in 380. — Sapor III eindelijk regeerde van 383 tot 388.