Sagasta (Don Praxedes Mateo), een Spaansch staatsman, geboren den 21sten Julij 1827 te Torrecilla de Cameros, werd ingenieur bij den Spaanschen noorderspoorweg en zag zich na de omwenteling van 1854 afgevaardigd naar de Constituérende Cortes. Na het dempen van den opstand der radicalen te Madrid in Julij 1856 nam hg de wijk naar Frankrijk, doch keerde na de afkondiging der amnestie in zijn vaderland terug en werd professor aan de school voor ingenieurs te Madrid, progressistisch lid der Cortes en redacteur der „Iberia”, doch vlugtte na den mislukten opstand van 22 Junij 1866 op nieuw naar Frankrijk. Na den opstand van 1868 werd hij minister van Binnenlandsche Zaken en een ijverig aanhanger van Prim, terwijl zijne eerzucht tegenover Zorilla hem meer en meer deed overhellen tot de conservatieve partij.
In October 1871 werd hij voorzitter der Cortes. In het begin van 1872 moest hij echter aftreden wegens het besteden van staatsgelden aan de verkiezingen, doch in 1874 werd hij onder Serrano minister van Buitenlandsche Zaken, en den 13den Mei van dat jaar minister van Binnenlandsche Zaken, en den 4den September minister-president, maar moest den 30sten December daaraanvolgende zijn ontslag nemen. Na dien tijd behoorde hij tot de liberale leden der Cortes.
