Koetoesow (Michail Larionowitsj Golenisjtsjew), prins Smolenskij, een Russisch veldmaarschalk, geboren den 16den September 1745, ontving zijne opleiding te Straatsburg en trad op 16-jarigen ouderdom in krijgsdienst, waarna hij in 1769 deel nam aan den veldtogt in Polen en in 1770 onder Roemjanzow tegen de Turken streed.
Later droeg hij veel bij tot onderwerping van Poegatsjew, werd in 1784 generaal-majoor en in 1787 gouverneur-generaal van de Krim. Bij Otsjakow werd hij gewond en verloor het regter oog. Voorts onderscheidde hij zich in het gevecht van Rimnik (15 September 1789), alsmede bij het bestormen van Ismaïl onder Soewarow. Daarop benoemd tot luitenant-generaal, sloeg hij de Turken den 14den Junij 1791 bij Babadagh en vond bij de daarop volgende onderhandelingen met de Porte gelegenheid om zich als behendig staatsman verdienstelijk te maken. Bij de troonsbeklimming van keizer Paul werd hij gezant te Berlijn, en na het vermoorden van dien Czaar (1801) gouverneur-generaal te Petersburg. Gedurende den veldtogt van 1805 ontving hij van keizer Alexander het opperbevel over het eerste Russische armeekorps tegen de Franschen. Hij deed het oprukken naar de Inn, kwam er zelf eerst na de capitulatie van Ulm, vereenigde zich met het kleine Oostenrijksche korps van generaal Kienmayer en wist de Franschen tegen te houden. Hij trok nu naar den regter oever van de Donau, waar hij door de Franschen hardnekkig vervolgd werd, en behaalde den 18den en 19den November bij Dürenstein eene overwinning op den maarschalk Mortier.
Nadat hij zich met andere Russische korpsen vereenigd had, voerde hij, onder Alexander, het bevel over de troepen der Verbondene Mogendheden in den slag bij Austerlitz (2 December 1805), welke tegen zijn raad geleverd werd. Van 1806 tot 1811 was hij gouverneur-generaal van Kiew. In plaats van den overleden graaf Kamenskij II nam hij in 1811 het opperbevel op zich tegen de Turken, met welke hij den 28sten Mei 1812 den Vrede 'te Boecharest sloot. Omtrent zijn beleid in den oorlog van 1812, waarin hij naar den wensch des volks Barclay de Tolly als opperbevelhebber van het Bussische leger verving, zijn de gevoelens verdeeld. Intusschen eindigde de veldtogt met de nederlaag van het Fransche leger, en tot loon der overwinning, door hem bij Smolensk op Davoust en Ney behaald, begiftigde, keizer Alexander hem met den bijnaam van Smolenskij. Nadat hij te Kalisj den 25sten Maart 1813 de proclamatie had uitgevaardigd, waarin hij de Duitschers opriep ten strijd, overleed hij den 28sten April daaraanvolgende te Bunzlau, waar een gedenkteeken ter zijner eer verrees.
