Isolani (Johann Ludwig Hector, graaf von), Keizerlijk generaal in den Dertigjarigen Oorlog, werd geboren in 1586, was de telg van een adellijk geslacht uit Cyprus, en trad als krijgsman in het voetspoor van zijn vader. In 1602 werd hij door de Turken gevangen genomen, doch ontsnapte, en stond weldra aan het hoofd van een regiment Croaten. In de eerste jaren van den Dertigjarigen Oorlog streed hij tegen graaf Peter Ernst van Mansveld, daarna onder Savelli in Pommeren. Later tot generaal benoemd, leed hij de nederlaag bij Sihlbach (1631) en Lützen (1632).
Als veldtuigmeester verkreeg hij in 1634 het opperbevel over de Croaten, terwijl hem van de goederen van Wallenstein de heerlijkheden Aicha en Friedenstein werden toegekend. Ook zag hij zich in het volgende jaar tot loon van zijn verraad, jegens Wallenstein gepleegd, met den graventitel begiftigd. Vervolgens streed hij bij Nordlingen, in Bourgondië, in Hessen (1,637), in Pommeren (1638), aan de Boven-Rijn tegen hertog Bernhard von Weimar en Guébriant (1639), en overleed te Weenen in 1640. hij had als mensch groote gebreken, maar was een dapper soldaat.
