Hobbema was een beroemd Nederlandsch schilder. Langen tijd heeft men getwist over zijne geboorteplaats, en eerst in 1861 is het gebleken, dat hij in 1638 te Amsterdam het levenslicht heeft aanschouwd. Ook van zijne lotgevallen weet men niet veel meer, dan dat hij in Holland gewoond en gewerkt heeft en dat hij vermoedelijk reeds vóór 1670 is overleden, nadat hij den 2den October 1668 gehuwd was met Eeltje Vinck van Gorinchem. Men kent hem echter uit zijne voortreffelijke stukken, welke getuigenis geven, dat hij de schilderachtigste stroken van Gelderland en Drenthe met een kunstenaarsoog heeft gadegeslagen.
Met eene natuurlijke voorstelling der landschappen vereenigde hij helderheid en kracht, en onderscheidde zich bij het spelen der zonnestralen door een schitterend coloriet, bij eene betrokkene lucht door ongemeene gematigdheid, en wist beter dan iemand de tempering der wijkende lichttinten op het doek te tooveren. Zijne gronden zijn vlak en breed gepenseeld, — zijn geboomte is weelderig, — zijne wolken zijn dun en drijvend en met goud omzoomd, terwijl hij door zijne doorschijnende schaduwtinten een onwederstaanbaar effect bevorderde. Doch hoewel van de Velde, Berchem en Iingelbach zijne stukken stoffeerden, heeft hij toch gedurende zijn leven weinig naam gemaakt. Zelfs nog in 1735 werden 2 zijner kapitale stukken voor 40 en 70 gulden verkocht. In 1808 besteedde men reeds 6000 gulden voor een kapitaal stuk van dien meester. Een landschap, dat in 1806 voor 5040 en in 1827 voor 9324 gulden verkocht was, bragt in 1844 ruim 23000 gulden op. Een ander werd in 1850 uit de nalatenschap van Willem II aangekocht voor 27000 gulden, — en het beroemde stuk met de „Molentjes” gold in 1857 te Parijs 96500 francs. Ook heeft men van hem enkele teekeningen in zwart krijt en Oost-Indischen inkt, welke in den handel duur betaald worden.
