Harvey (William), een beroemd Engelsch geneesheer, geboren den lsten April 1578 te Folkstone in het graafschap Kent, bezocht de school te Canterbury, studeerde te Cambridge in de medicijnen, en ging vervolgens naar Padua, waar hij zich vooral op de ontleedkunde toelegde en den doctorsrang verwierf. Daarna vestigde hij zich te Londen, waar hij lid werd van het Collegium Medicum en armendoctor in het Bartholomaeus-hospitaal, voorts in 1615 hoogleeraar in de ontleedkunde. Tn die betrekking verkondigde hij reeds in 1619 zijne nieuwe théorie omtrent den omloop van het bloed, doch eerst 9 jaar later maakte hij ze, door proeven gestaafd, door den druk openbaar. Karel I benoemde hem in 1630 tot zijn lijfarts, en hij vergezelde den Koning gedurende den burgeroorlog.
Na de overgave van Oxford keerde hij naar Londen terug, wijdde er zich aan de beoefening der wetenschap, en overleed op zijn landgoed te Hampstead den 3den Junij 1658. Zijn geschrift „De motu cordis et sanguinis (1628)" baarde groot opzien en bezorgde hem vele bestrijders. Harvey beantwoordde alleen J. Riolan te Parijs in de verhandeling „De circulatione sanguinis ad Riolanum (1649)”, terwijl hij het oordeel over de waarheid en de waarde zijner ontdekking aan de nakomelingschap overliet. Hij zelf genoot nog de voldoening, dat in 1652 een zijner hevigste tegenstanders, Plempius te Leuven, openlijk zijn gevoelen omhelsde. Voorts vestigde hij als physioloog inzonderheid de aandacht op de voortplanting. Zijne uitspraak „Omne animal ex ovo (elk dier is uit een ei afkomstig)" was de vrucht van een langdurig en naauwgezet onderzoek, hetwelk een einde maakte aan de théorie der generatio equivoca (zelfwording). Hij heeft daarover geschreven in zijn werk „De generatione animalium (1651)”. Zijne „Opera omnia” verschenen in 1766 en in 1846 te Londen in het licht.
