Giotto, eigenlijk Ambrogiotto Bondone, een beroemd Italiaansch schilder, die ook als beeldhouwer en bouwmeester met goed gevolg werkzaam was, werd geboren omstreeks het jaar 1270 in het dorp Vespignano op het grondgebied van Florence. Hij hoedde de schapen van zijn vader, en Cimabue zag toevallig, hoe hij een van deze dieren op eene lei schetste, waarna de groote schilder aan den vader verzocht, den veelbelovenden zoon mede te mogen nemen. Dit werd toegestaan, en de uitstekende aanleg van Giotto ontwikkelde zich zóó snel, dat hij in korten tijd zijn meester en al zijne tijdgenooten overtrof. Hij hield rekening met de natuur en werd alzoo de grondlegger van de studie der werkelijkheid; hij schonk beweging en leven aan zijne figuren, zoodat hij geheel en al afweek van de vroegere vormen.
Tot zijne voortreffelijkste kunstgewrochten belmoren de „Navicella” te Rome, benevens eenige stukken te Florence en te Napels. De fraaije toren van den Dom te Florence is naar eene teekening van dezen meester opgetrokken, en de daaraan voorhandene basrelièfs zijn door hem uitgevoerd. Met paus Clemens V ging hij naar Frankrijk en vervaardigde er onderscheidene fresco's. Hij overleed den 8sten Januarij 1336, en werd in de kerk van Sta Maria del Fiore begraven, waar later een marmeren standbeeld ter zijner eere verrees.
