Galanterie noemt men hoffelijkheid of smaakvolle beleefdheid jegens het schoone geslacht en in mingunstige beteekenis de geveinsde hulde, aan de dames gebragt door hen, die zich bij deze aangenaam willen maken, zonder hierbij juist eene duurzame verbindtenis te beoogen. De galanterie beweegt zich doorgaans in de vormen der heerschende etikette aan de oppervlakte der dingen en spreidt gaarne eene soort van luchthartige geestigheid (esprit) ten toon, die volstrekt geene getuigenis geeft van degelijkheid, maar veeleer den naam verdient van beuzelachtig of laf. De galanterie verving den ridderlijken eerbied, dien men in de middeleeuwen koesterde voor het vrouwelijk geslacht, en bloeide vooral in den tijd van Lodewijk XIV.
Wij mogen er ons in verblijden, dat het Nederlandsch geene uitdrukking kent voor dat Fransche woord. Galanterie toch is doorgaans valschheid, maar tevens is zij dikwijls een dekmantel der grootste losbandigheid. Daarom heeft men aan ongesteldheden, die de gevolgen zijn der ontucht, den naam gegeven van galante ziekten. — Men vindt ook den galanterie-degen vermeld; deze is dezelfde als staatsie- of gala-degen. — Galanterieën of galanterie-waren noemt men allerlei weeldeartikelen, die tot vermaak of opschik dienen en in de galanterie-winkels voorhanden zijn.
