Fortlage (Arnold Rudolf Karl), een Duitsch wijsgeer, geboren te Osnabrück in 1806, studeerde te Göttingen en te Berlijn in de godgeleerdheid, doch bepaalde zich weldra tot de wijsbegeerte, wier beoefening hij te München onder de leiding van Schelling voortzette. In 1829 werd hij privaatdocent te Heidelberg en meende door zijn terugkeer tot de critiek van Kant een vast standpunt te verkrijgen. Hiervan gaf hij getuigenis in zijne geschriften: „Ueber die Denkweise der ältesten Philosophen (1829)”, — „Die Lücken des Hegelschen Systems (1832j”, — „Philosophische Meditationen über Plato’s Symposion (1835)”, — „Aurelii Augustini doctrina de tempore (1836)”, — en „Darstellung und Kritik der Beweise für das Dasein Gottes (1840)”.
Voorts gaf hij „Vorlesungen über die Geschichte der Poesie (1838)”, en werd vervolgens, toen Schelling zich naar Berlijn begaf, privaatdocent aldaar. Hij schreef er „Hundert Thesen zur Psychologie (1843)”, en zag zich in 1847 benoemd tot hoogleeraar te Jena. Voorts hebben wij van hem: „Genetische Geschichte der Philosophie seit Kant (1852)”, — „System der Psychologie als empyrische Wissenschaft aus der Beobachtung des innern Sinnes (1855, 2 dln)”, — „Gesänge christlicher Vorzeit (1844)”, — en „Das musikalische System der Griechen (1847)”.
