Exacte wetenschappen noemt men zoodanige, bij wier behandeling men niet volstaan kan met waarschijnlijkheden, zooals bijvoorbeeld bij die der geschiedenis, welke vaak uit onzekere bronnen wordt geput, maar die op den vasten bodem van onbetwistbare bewijzen voortschreden, zooals de wiskunde.
Waar men dus van exacte wetenschappen spreekt, bedoelt men deze in de eerste plaats, en vervolgens die, waarop men dezelfde methode toepast, namelijk de sterrekunde, de natuurkunde en de mechanica. Die kring is echter aan de ééne zijde te eng, daar volgens Aristóteles ook de logica tot de exacte wetenschappen behoort, en aan de andere zijde te ruim, daar men toch de chemie, physiologie en psychologie niet tot de exacte wetenschappen kan rekenen, ofschoon men ook op haar de mathematische methode zoekt toe te passen.
