Duruy (Victor), een Fransch geleerde, die zich vooral door bevordering van het onderwijs verdienstelijk heeft gemaakt, werd geboren te Parijs in 1811 en ontving zijne opleiding eerst aan het Collége Ste Barbe en vervolgens aan de Normaalschool. Reeds in 1833 zag h{j zich benoemd tot leeraar in de geschiedenis aan het Collége te Rheims, en weinige maanden daarna tot hoogleeraar in de geschiedenis aan het Collége Henri IV (later „Napoleon”) te Parijs, waarna hij eene reeks van uitmuntende leerboeken leverde, zooals: „Géographie historique de la république romaine et de l’empire (1838)”, —„Geographie historique du moyen âge (1839)” — Géographie historique de la France jusqu’en 1453 (1850)”, — „Histoire des Romains (1843)— 1844 , 2 dln)”, — „Etat du monde romain vers les temps de la fondation de l’empire (1853)”, „Histoire Sainte d’après la Bible (1845)”, — „Histoire grecque (1851)”, — en „Histoire de France (1852, 3 dln)”.
Voorts verschijnt van hem sedert 1853 eene „Histoire Universelle”. Men zegt, dat hij Napoleon heeft bijgestaan bij de vervaardiging der geschiedenis van Julius Caesar. In 1863 zag hij zich benoemd tot minister-staatssecretaris van Openbaar onderwijs, en in het officieel verslag, dat hij in 1865 daarvan gaf, achtte hij kosteloos onderwijs en schooldwang noodzakelijk, — een gevoelen, dat door de geestelijkheid heftig bestreden werd. Hij bekleedde die betrekking nog in 1867, doch werd later door Boubeau, vervangen.
