Dent

betekenis & definitie

Dent (tand) is in Fransch-Zwitserland en Savoye de naam van kegelvormige bergtoppen, die dikwijls in eene scherpe spits eindigen en om die reden ook wel dien van aiguilles (naalden) dragen, terwijl men ze in Duitsch-Zwitserland „Hörner (hoornen)” noemt. Zulke bergtoppen zijn de Dent de Jaman (1900 Ned. el hoog) op de grenzen der kantons Waadt en Freiburg, — de Dent de Morcles, (3000 Ned. el hoog) de zuidwestelijke hoekzuil der Berner Alpen, — de Dent du, Midi, 250 Ned. el hooger dan de voorgaande, en een groot aantal andere. De hoogste is de Dent Manche, die zich tot bijna 4500 Ned. el verheft en voor de eerste maal beklommen werd op den 18den Julij 1862 door Kennedy en Wigram, 2 Engelschen.