Guillaume de Cabestang of Cabestaing, een Provençaalsch troubadour der 13de eeuw, werd geboren in het graafschap Roussillon en was stalmeester van Margaretha, de gemalin van graaf Raimond van Provence. Bekoord door de bevalligheid zijner meesteres, zong hij de fraaiste minneliederen, maar wekte hierdoor den minnenijd van den graaf, die hem deed ombrengen, waarna het hart des zangers weltoebereid op den middagdisch der gravin werd gezet. Toen deze het gruwelstuk vernam, riep zij uit: „Nu ik zulk edel vleeesch genuttigd heb, begeer ik geen ander”, en wierp zich van het balkon.
Volgens anderen stierf zij van smart vrijwillig of, zooals nog anderen verzekeren, op last van haren gemaal den hongerdood. Van Cabestang zijn nog 7 liederen bekend.
