Begripppenlijst Tweede Kamer

Winish Ganesh (2012)

Gepubliceerd op 12-06-2013

Proeftijd

betekenis & definitie

Een werkgever kan na het aannemen van een sollicitant een proeftijd hanteren, een periode waarin wordt beoordeeld of de sollicitant van het gewenste niveau is.

Indien een bedrijf besluit een sollicitant aan te nemen, komt er in beginsel een arbeidsovereenkomst tot stand ingevolge artikel 7:610 van het Burgerlijk Wetboek. In beginsel staat het beide partijen vrij om een invulling te geven aan de inhoud van de arbeidsovereenkomst, zolang het binnen de kaders van de geldende wetgeving blijft. De werkgever kan er voor kiezen om bij de arbeidsovereenkomst te bedingen dat er een proeftijd zal zijn voor de werknemer. Indien een proeftijd wordt overeengekomen, is deze voor beide partijen gelijk. Voorts wordt de proeftijd schriftelijk overeengekomen. Binnen de proeftijd kunnen zowel werkgever als werknemer op elk moment besluiten de arbeidsovereenkomst te beëindigen. Indien er een arbeidsovereenkomst voor korter dan twee jaren is overeengekomen, bedraagt de proeftijd maximaal een maand. Bij een arbeidsovereenkomst voor twee jaren of langer, geldt een proeftijd van maximaal twee maanden. De proeftijd staat geregeld in artikel 7:652 van het Burgerlijk Wetboek.