Strategisch beleid is de algemeen gehanteerde, niet gespecificeerde benaming, waarmee het geheel aan voorgenomen activiteiten wordt aangeduid, die betrekking hebben op de vormge-ving van de toekomst voor de onderneming en haar positie in de markt, zoals deze is afgeleid van de (expliciet) geformuleerde missie, visie en doelen van de betreffende onderneming, of organisatie, met het daarbij aangeven op hoofdlijnen van de wegen waarlangs, de voornaam-ste middelen waarmee en met welk samenhangend stelsel van maatregelen de organisatie deze dienen te worden verwezenlijkt.
Ook wel genoemd: strategiebepaling en strategievorming.
Zie ook: management, markt, marktgerichtheid, onderneming, organisatie, tactisch beleid en strategisch.
Het begrip is niet eenduidig gedefinieerd.
Zo wordt het ook wel omschreven als het vaststellen van doelen, wegen en in te zetten middelen voor de desbetreffende organisatie als geheel en het internaliseren daarvan, het mobiliseren van de kennis en inzet van de organisatieleden, om die strategie tot een succes te maken.
Het begrip kan ook verwijzen naar een bepaald beleidsstuk, waarin het strategische beleid nader is uitgewerkt en verwoord is.
Zie ook: middelen en strategie.
De tweede begripsomschrijving kan geïnterpreteerd worden als bij de bepaling van de strategie meer aspecten te omvatten dan het op hoofdlijnen vaststellen van de doelen en richting voor en vorm van de organisatie. Dat is dan niet terecht, want de concrete uitwerking vindt plaats op het tactische beleidsniveau. De strategische beleidsvorming is gericht op het door de be-treffende onderneming, of organisatie, te formuleren beleid en de daarbij te volgen strategie. Het strategische beleid dient een antwoord te zijn op de daarvoor geformuleerde missie en visie. Het bepaalt de richting voor de activiteiten van de onderneming, om de gestelde doelen op de lange(re) termijn te kunnen halen. Ook wordt het formuleren van de daaraan gerelateerde doelstellingen voor de korte(re) termijn wel op dat niveau geplaatst, maar dat wordt eveneens gedaan op het tactische beleidsniveau. De doelen zijn geformuleerd in kwalitatieve termen en de doelstellingen in kwantitatieve.
Dit laatste maakt het realistisch dit op het tactische beleids-niveau te plaatsen. De effectuering van de opeenvolgende doelstellingen moet uiteindelijk re-sulteren in de invulling van de ondernemingsdoelen bij ongewijzigd beleid.
Er is binnen een onderneming sprake van een te voeren strategisch beleid, indien er een onder-nemingsplan, waarin dit geheel is neergelegd, beschikbaar is, of een beleidsnota, dan wel meerjarenplan met die strekking, waarbij minimaal geregeld dienen te zijn:
•De hoogte van de te behalen omzet.
•Het financiële beleid.
•Het marktbeleid, daaronder begrepen de verbetering van de concurrentiepositie.
En in het verlengde daarvan:
•Het beleid gericht op het handhaven en/of verbeteren van het imago van de onderneming.
•Het kwaliteitszorgbeleid.
•Het personeelsbeleid.
•De structuur van de organisatie.
•Het beleid ten aanzien van de arbeidsomstandighedenzorg.
•Het milieuzorgbeleid.
Zie ook: imago, kwaliteitsbeleid, kwaliteitszorg, milieu en zorg voor de leefbaarheid.
Ten behoeve van de strategische beleidsvorming worden op een tweetal niveaus analyses ver-richt, te weten:
•Op het niveau van de afzonderlijke vastgoedobjecten.
•Op het niveau van de vastgoedbeleggingsportefeuille als geheel.
Zie ook: portefeuille, vastgoedbelegging en vastgoedobject.
De ‘SWOT(I)-analyse’ is daarbij het uitgangspunt bij uitstek, omdat zij op het niveau van de kritische succesfactoren via de interne analyse de (aangenomen) sterke en zwakke punten aangeeft en via de externe analyse inzicht biedt in de (mogelijk) te behalen concurrentie-voor- en nadelen en de mogelijkheden van beïnvloeding daarvan.
Zie ook: analyse, kritische succesbepalende factoren en SWOT(I)-analyse.
Bij de keuze van de meest geschikt geachte strategie uit mogelijke alternatieven, moet rekening gehouden worden met de volgende vier aspecten:
•Consistentie: De doelen, c.q. doelstellingen en voorstellen volgens de betreffende strategie moeten intern consistent zijn en binnen de organisatie breed gedragen en nagestreefd wor-den.
•Overeenstemming: De strategie moet een adequaat antwoord geven op de resultaten van de analyse van de externe omgeving en op de daarbij gesignaleerde ontwikkelingen.
•Haalbaarheid: De strategie moet de beschikbare bronnen niet te veel belasten, noch onoplosba-re nieuwe problemen creëren.
•Voordeel: De strategie moet een verdedigbaar concurrentieel voordeel opleveren.
Tags: analyse – imago – kritische succesbepalende factoren – kwaliteitsbeleid – kwaliteitszorg – management – markt – marktgerichtheid – middelen – milieu – onderneming – organisatie – portefeuille – tactisch beleid – strategie – strategiebepaling – strategievorming – strategisch – SWOT(I)-analyse – vastgoedbelegging – vastgoedobject – zorg voor de leefbaarheid.
