Aftopping huurindexering is het algemeen gehanteerde begrip, waarmee de geïndexeerde huurontwikkeling in de prognoseberekeningen voor de toekomstige geldstroom gecorrigeerd wordt voor te sterk geachte inflatie-effecten, dan wel − afhankelijk van de context – de uit commerciële overwegingen met een huurder van een bedrijfsmatig vastgoedperceel overeengekomen (gemiddelde) begrenzing van de mogelijkheid tot het jaarlijks kunnen doorberekenen van de inflatie over het verstreken boekjaar via een huurverhoging voor het opvolgende jaar.
Daarmee wordt afgeweken van de standaard huurindexeringsclausule in zowel de algemeen gehanteerde rekenmethodieken, als gehanteerde model-huurcontracten, die uitgaan van volledige verrekening van de inflatie. Daaraan zou vastgoed ook de toegekende karakteristiek te danken hebben, dat het een beleggingsmiddel is, die bescherming tegen inflatie biedt. Het probleem met het kunnen doorberekenen van eerder opgetreden inflatie is echter, dat het effect daarvan valt in het volgende boekjaar. Daarvoor is bij ondernemingen al ruim van te voren de begroting opgesteld, waarbij dan vaak met die kostenstijging niet, of onvoldoende rekening gehouden is. Zeker in perioden met een sterke inflatie-ontwikkeling, kunnen te grote verschillen niet verantwoord worden binnen de onderneming van de huurder. Als tegemoetkoming doet de verhuurder dan de concessie het effect af te toppen, of uit te smeren over een langere looptijd.
