Aflossingsplan is de gebruikelijke administratieve benaming voor het financieringsplan, op basis waarvan een aangegane financiering ten behoeve van een investering in een vastgoedobject terugbetaald wordt aan de geldgever.
Het is vrij gebruikelijk ter dekking van de financiering van een verworven vastgoedobject gebruik te maken van de vestiging van een hypotheek. Dit recht wordt verstrekt door degene die behoefte heeft aan de financiering, de hypotheekgever, aan de financier, de hypotheeknemer. De uit de vestiging van deze hypotheek voortvloeiende terugbetalingsverplichting van de hypotheekgever kan via verschillende hypotheekvormen uitgewerkt zijn in specifieke financieringsconstructies voor de aflossing van de aangegane schuld.
Zie ook: hypotheek.
Bij een financieringsconstructie op basis van een lineaire hypotheek wordt jaarlijks één, met de looptijd corresponderend deel van de schuld afgelost.
Bij een financieringsconstructie op basis van een annuïteitenhypotheek bestaat het aflossingsplan uit het in de annuïteit (het termijnbedrag) opgenomen aflossingsdeel.
Is de financieringsconstructie gebaseerd op een levenhypotheek, dan vindt de aflossing plaats bij expiratie van de overeenkomst door een afzonderlijk afgesloten verzekering, waarvoor gedurende de looptijd van de hypotheek separaat gespaard wordt. Participatie in een winstdelingsregeling van de verzekeringsmaatschappij via die verzekering is (eventueel) mogelijk. De hypotheek zelf is dan een ‘aflossingsvrije hypotheek’, of ‘fix(e) hypotheek’.
Zie ook: aflossingsvrije hypotheek en fix(e) hypotheek.