zweving

betekenis & definitie

zweving - Zelfstandignaamwoord
1. (muziek) (natuurkunde) een geluidsverschijnsel dat veroorzaakt wordt door de interferentie van twee tonen met een gering verschil in toonhoogte
♢ Bij het stemmen van een instrument is het vaak nuttig naar de zwevingen te luisteren.

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van zweven met het achtervoegsel -ing.