tepel

betekenis & definitie

tepel - Zelfstandignaamwoord
1. (anatomie) een gepigmenteerd knopvormig uitsteeksel op de borst van de mens. Bij de vrouwen komt tijdens het zogen uit de tepels de melk voor de baby. Bij de man is de tepel een rudimentair lichaamsdeel
♢ Het meisje wilde graag een piercing door haar tepel, maar mocht het niet van haar moeder.

Verwante begrippen
speen, nippel