straattaal

betekenis & definitie

straattaal - Zelfstandignaamwoord
1. (taalkunde) informele, soms ruwe taal zoals die in het bijzonder door jongeren op straat gesproken wordt
♢ De straattaal van nu begon in Amsterdam.
2. (bij uitbreiding) mengtaal die op deze manier ontstaat

Woordherkomst
samenstelling van straat en taal

Verwante begrippen
contacttaal, etnolect, jongerentaal, mengtaal, schuttingtaal, sociolect
Zie ook
substraattaal, superstraattaal