stadhouder - Zelfstandignaamwoord
1. (geschiedenis) de plaatsvervanger van een afwezige vorst in een leen
♢ Het ambt van stadhouder bleef bestaan, ook al werden de noordelijke Nederlanden een republiek.
Woordherkomst
Samenstellende afleiding van stad en houden met het achtervoegsel -er
Gepubliceerd op 02-11-2017
stadhouder
betekenis & definitie
