ontsteld

betekenis & definitie

ontsteld - Werkwoord
1. voltooid deelwoord van ontstellen

ontsteld - Bijvoeglijk naamwoord
1. tijdelijk niet in staat om iets te doen vanwege een emotionele of lichamelijke klap
♢ Bert was ontsteld door het plotselinge verlies van zijn broer.

Synoniemen
aangeslagen