ontsteld - Werkwoord
1. voltooid deelwoord van ontstellen
ontsteld - Bijvoeglijk naamwoord
1. tijdelijk niet in staat om iets te doen vanwege een emotionele of lichamelijke klap
♢ Bert was ontsteld door het plotselinge verlies van zijn broer.
Synoniemen
aangeslagen
Gepubliceerd op 04-12-2017
ontsteld
betekenis & definitie