onrust

betekenis & definitie

onrust - Zelfstandignaamwoord
1. het verstoord zijn van de maatschappelijke of sociale orde, rust in een bepaalde groep mensen
♢ Een aantal incidenten zorgde voor onrust in de wijk.
♢ In de partij is onrust ontstaan over het voorstel.

Woordherkomst
Afgeleid van rust met het voorvoegsel on-

Antoniemen
rust

Verwante begrippen
agitatie