onnadenkend

betekenis & definitie

onnadenkend - Deelwoord
1. ontkennend deelwoord van nadenken
1. attributief gebruikt
♢ Ze sprak op de onnadenkende wijze, die de jeugd eigen is.
♢ Je kwetst me met die onnadenkende opmerking.
2. bijwoordelijk gebruikt
♢ Hij is onnadenkend en onkritisch te werk gegaan

Woordherkomst
Afgeleid van nadenkend met het voorvoegsel on-