ongebroken

betekenis & definitie

ongebroken - Deelwoord
1. ontkennend deelwoord van breken
1. attributief gebruikt
♢ In gebroken steenmengsels komen echter ook ronde en ongebroken stukken voor.
2. bijwoordelijk gebruikt
♢ Ongebroken werd het verzet voortgezet.
3. partitief gebruikt
♢ Er zit iets ongebrokens in hun huilen.

Woordherkomst
antoniem van gebroken met het voorvoegsel on-

Antoniemen
gebroken