onbevoegd

betekenis & definitie

onbevoegd - Bijvoeglijk naamwoord
1. zonder bevoegdheid ofwel toestemming
♢ Ik heb geenen grond gevonden waarop zoodanige bevoegdheid van het openbaar ministerie zou rusten en acht het dus tot zoodanig oordeel onbevoegd.
2. (juridisch), (beroep) zonder certificaat/beëdiging e.d.
♢ Onbevoegd lesgeven.

Woordherkomst
Afgeleid van bevoegd met het voorvoegsel on-.

Antoniemen
bevoegd