omroep

betekenis & definitie

omroep - Zelfstandignaamwoord
1. (communicatie) een organisatie die zich richt op het verzorgen van radio- of televisieprogramma's
2. (communicatie) het, doorgaans via een geluidsinstallatie, geven van gesproken mededelingen, berichten en oproepen, vanuit een centraal punt naar een algemeen publiek, omstanders, passagiers etc.
♢ De omroep in de trein laat niets te wensen over, de berichten aan de reizigers zijn goed verstaanbaar.

omroep - Werkwoord
1. (in een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van omroepen
♢... dat ik omroep

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van omroepen.

Uitdrukkingen en gezegden
♦ num=1
de publieke omroep|
♦ num=1
Nederlandse omroepen|

Antoniemen
[2] telefonie

Verwante begrippen
[1] internet, kabel, pers, radio, televisie, [2] alarmering, boodschapper, heraut, post, signalering