liggen - Werkwoord
1. (inerg) zich horizontaal in toestand van rust gelegd hebben
♢ Hij heeft een tijdje op bed gelegen.
2. ergatief op een bepaalde plaats bevinden
♢ Dat is mooi gelegen daar.
3. (auxl) ~ te: duratief hulpwerkwoord: iets doen terwijl men ligt
♢ Hij lag vredig te dromen toen de bliksem insloeg.
♢ Hij heeft daar nog lang over liggen nadenken.
Woordherkomst
afkomstig van:
Middelnederlands: licghen
Oudernederlands: liggen
Germaans: *ligjanan
Indo-Europees: *legʰ-.
Verwante begrippen
[2] (van mensen) wonen
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk
Bronnen
Bronnen: