lantaarn

betekenis & definitie

lantaarn - Zelfstandignaamwoord
1. een constructie van glas en metaal of hout, zodat wind en regen geen vat op een brandende lichtbron hebben
♢ De lantaarn in de straat.
2. (bouwkunde) de bovenste open geleding(en) van een toren, vaak achtkantig
♢ Deze toren had een spits van lei en waarschijnlijk ook lood en wellicht ook een kleine lantaarn.

Synoniemen
[2] torenlantaarn
lantaren

Verwante begrippen
zaklamp