intensief - Bijvoeglijk naamwoord
1. veelvuldig van ingreep en aandacht, zo intens mogelijk
♢ De intensieve behandeling resulteerde niet in de gewenste vooruitgang.
intensief - Zelfstandignaamwoord
1. (grammatica) een werkwoord waarvan de vorm een versterkte werking aangeeft, in het bijzonder door de van de stam van een bestaand werkwoord de slotmedeklinker is verscherpt
♢ Bukken, snuffen, wikken en hikken zijn intensieven van buigen, snuiven, wegen en hijgen.
2. (grammatica) een bijvoeglijk naamwoord waaraan een versterkend element is toegevoegd
♢ "Piepklein" is een intensief van "klein", net zoals "bikkelhard" dat van "hard" is.
Woordherkomst
afgeleid van intensie met het achtervoegsel -ief
Gepubliceerd op 04-12-2017
intensief
betekenis & definitie